آه ه ه ه ه ه ه
آه ه ه ه ه ه ه یادمه اون موقع ها، همیشه ذوق میکردم بالای صفحه نی نی وبلاگ میزد،مثلاً،
آناهل: دو سال و سه ماه و 17 روز
الان دیدم زده 10 سال و 8 ماه و 30 روز😍
کییییی؟ آناهل من؟ باورم نمیشه
باورم نمیشه اییییییین همه مدت خواب بودم...
روی اصحاب کهف رو سفید کردم.
بازم مرسی از دوستای خوبی که تشویقم کردن و بهم یادآوری کردن که اینجا دوباره بنویسم. یکیشون رژیار عزیزم ( دلت شاد و لبت خندون)
درسته...
الان میفهمم چرا میگن نوشتن حال آدمو خوب میکنه.
وقتی مینویسی میدونی چته. چی میخوای. چی نمیخوای. چقدر اطرافیانت رو دوست داری....
تکلیفت با خودت معلوم میشه. پس بنویسیم😀.خوب یا بدش مهم نیست. واااااقعا نیست.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
